Dlaczego NIE polecam hodowli moich psów

Temat może dość kontrowersyjny, może się narażę paru osobom ale myślę, że warto to napisać. Często dostaję pytania skąd są moje psy, czy polecam te hodowle itp. Odpowiedź zawsze jest taka sama: NIE.
Później staram się wytłumaczyć czemu (wszak obie hodowle zrzeszone w ZKwP) więc i tu postaram się o tym napisać.










Zaczniemy od hodowli Chi- Karmazynowy Błękit.
Znalazłam ogłoszenie, tak się złożyło, że hodowla była w mieście w którym akurat następnego dnia mieliśmy być (kto był w Janowie Lubelskim ten wie jaka to mała mieścina). Okej, umawiamy się na wizytę. W hodowli byłam cała w nerwach, w stresie więc nie zwróciłam uwagi na to co powinno być oczywiste.
Hodowca nie pokazał mi nawet matki miotu, wszystkie psy były zamknięte w oddzielnym pokoju. Idąc po szczeniaka zapytał tylko czy chcę zobaczyć psa czy suczkę. Wyniósł małego papisia i dał prosto na kolana z przykazem żeby nie puszczać na podłogę bo świeżo po szczepieniu a tu chodzą dorosłe psy i nie chce żeby szczeniak czymś się zaraził. No okej, głupia naiwna uwierzyłam. Dopiero po powrocie z Chi do domu wyszło na jaw jaki był tego powód. Gdy tylko człowiek się do niego zbliżał był wielki pisk i sikanie pod siebie. Gdy zostawał sam w domu to na dźwięk otwieranego zamka czy wchodzącego człowieka była ucieczka i sikanie. Tak się nie zachowuje szczeniak z dobrej hodowli. Coś ewidentnie było nie tak. Na szczęście udało nam się to opanować i teraz patrząc na Chi w życiu nikt by nie powiedział, że aż tak było źle.
Z perspektywy czasu widzę jaki wybór tej hodowli był lekkomyślny i nieprzemyślany. Jednak chyba było to przeznaczenie, że w zabitej dechami wiosce była akurat hodowla pudli, z wolnymi szczeniakami. Oczywiście nie żałuję bo z Chi się dogaduje rewelacyjnie jednak wiem, że mogłam lepiej wybrać.

 

Grey- hodowla Toples. 
Doskonale znana wśród pudlarzy i to nie ze względu na jakieś wybitne osiągnięcia wystawowe. Co więc rozsławiło tą hodowlę? Akcja animalsów z 2009r. gdzie rozbijali pseudohodowlę (wątek na dogomanii ) Niby właściciel podpisał jakieś dokumenty w których oświadcza, że nie będzie prowadził już hodowli. I co z tego skoro kilka lat później zarejestrował się w Związku Kynologicznym.
Wg. osób jeżdżących na wystawy psy z tej hodowli są w okropnym stanie psychicznym, spora część jest wręcz przerażona. Osobiście ich nie widziałam więc swojej opinii wydać nie mogę. O tym jak został przekazany mi Grey pisałam w grudniu (KLIK ). Zapewne gdyby nie fakt, że był on do adopcji w życiu nie wzięłabym psa z tej hodowli. To była tak spontaniczna decyzja, że pominęłam wszystko co złego słyszałam. Co do samego psa jakichś wielkich ,,zastrzeżeń'' mieć nie mogę. Fakt, nie umiał on jeść nic innego poza karmą ale nie jest to jakimś strasznym przewinieniem, Ot, dla wygody sypali suchą i tyle. Bawić się też nie umiał, wszystko nowe go przerażało. Mieliśmy trochę problemów ze zdrowiem, nawet weterynarz podejrzewał zapalenie nerek. Na pytanie skierowane do hodowcy czy wiedział coś na ten temat (wszak niecodziennie oddaje się normalnego szczeniaka) dostałam odpowiedź, że jak mi coś nie pasuje to mogę go w każdej chwili oddać, że dostałam psa wartego 2tys zł i jeszcze jakieś pretensje mam. Czy tak zachowuje się hodowca któremu zależy na psach, na zdrowiu  szczeniąt pochodzących od niego?
Wiem, że wiele psów z tej hodowli nie ma za ciekawego życia, część jest oddawana, sprzedawana bo właściciele sobie nie radzą czy coś. I w sumie ciesze się, że chociaż Greyek będzie miał spokojne, ciekawe życie.

Może niektórym wyda się to dziwne, że mając wiedzę o psach, udzielając się w psim środowisku wybrałam tak a nie inaczej. Może to sprawka tego, że ani Chi ani Grey nie był do końca tym wyczekanym, wymarzonym? Wiem natomiast, że kolejny pies będzie na pewno wybrany z głową, tak żebym nie musiała znowu odradzać jakiejś hodowli i pluć sobie w brodę, że kolejny raz dałam się ponieść emocjom.
Mam nadzieję, że ten post wyjaśni chociaż trochę moje nastawienie do tych hodowli. Zapraszam do dyskusji.